ترانه ی اشک

به آفتاب نه سلام خواهم داد
و نه در این بهت ...
به تکرار طلوعش لبخند خواهم زد
صبحی که حضور تو
پر بغض ترین اتفاقش باشد
صبح نیست
ترانه ای است از دل سیاه شب
که رنگ صبح گرفته است
با درخشش اشکهای تو

محمد صادقی